Wie kaatst...

"Everybody likes sausage". Het is een van de favoriete oneliners van onze zoon. Hij zegt het in ronkend Engels en is naar eigen zeggen geïnspireerd door een van onze uitwisselingsgasten. De zin wordt te pas en te onpas gebruikt, ook als er in de verste verte geen worst te bekennen is. Het is gewoon een gevleugelde uitspraak geworden. Meestal reageren we er dan ook niet op. Maar nu reageert de jongste: "Niet als je een vegetarian bent." "Fuck vegetarians", zegt onze zoon. "Nou, dan krijg je het nog druk", kaatst de jongste de bal terug. "Daar zijn er namelijk heel veel van."

Vandaag zit onze zoon met zijn vingers aan onze grote groene plant. "Laat die plant met rust. Straks komen er weer bruine punten aan", zeg ik tegen hem. Ik heb de plant vorige week net bijgeknipt: de bruine puntjes eraf. Het hoort niet zo, maar het ziet er wel puik uit. "Dat komt helemaal niet omdat ik er met mijn vingers aan zit", zegt hij. "Dat komt omdat jij hem de hele winter geen water hebt gegeven." Dat klopt, maar dat heb ik natuurlijk alleen maar gedaan omdat dat zo goed voor de plant is.

Zo nu en dan kijk ik namelijk naar Rob's grote tuinverbouwing. In dat programma verbouwt Rob niet alleen een tuin, maar geeft hij ook tips over het omgaan met kamerplanten. En in een van de afleveringen zag ik mijn kamerplant voorbijkomen. "Van november tot februari geen water geven", zei Rob. Als Rob dat zegt, wie ben ik dan om daar tegenin te gaan? Dus vanaf 1 november heeft de plant geen drup water meer gekregen. Toen de plant begin januari allemaal bruine bladen kreeg, begon ik toch een beetje te twijfelen: zou Rob het echt wel zeker weten, of was het misschien toch niet mijn plant? Half januari ga ik overstag: het is bijna 1 februari, dus een klein slokje water is misschien niet verkeerd. De plant slurpt het dankbaar op en nu hij wekelijks een slokje krijgt, leeft hij helemaal weer op. 

"Dat is gewoon beter volgens Rob de tuinman", zeg ik. "Fuck Rob de tuinman", zegt onze zoon. "Krijg je het nog drukker", zegt de jongste.