maandag 7 juli 2014

In de ban van Louis

Mijn opa was slager. Een echte zakenman was hij niet. Hij zei namelijk met het grootste gemak zijn eigen klanten op. "Joe kinnen beter noar n aander goan", zei hij als iets hem niet aanstond zonder met zijn ogen te knipperen. De klant kon gaan en wegblijven. Echt zakelijk is het niet en het kan natuurlijk niet. Sommigen zullen het dom vinden - je snijdt jezelf immers in de vingers, maar ik vind het om diezelfde reden juist heel sterk. Maar ik ben dan ook zijn kleindochter. 

Ik denk eraan als ik zaterdag in de NRC een artikel over -wie anders- Louis van Gaal lees. Het zijn vijf ontmoetingen met Louis van Gaal. Louis gaat altijd voor de winst, ook al toen hij een fanatiek schreeuwende gymleraar was. Louis mag dan een prima trainer zijn die op dit moment wereldwijd de hemel wordt ingeprezen, een diplomaat is hij niet. Met de media kan hij niet goed omgaan. Daarvoor is Louis 'te kort voor de kop'. In het artikel lees ik bijvoorbeeld dat Louis ooit eens in een persconferentie informeerde wie zijn toehoorders waren. De verslaggever van De Telegraaf kon direct vertrekken toen hij zich bekend maakte: "De Telegraaf? Die heeft schandalig over mij geschreven. Daar is de deur." Echt diplomatiek is dat natuurlijk niet en vaak is hoongelach dan ook zijn deel. Louis ergert zich misschien aan wat anderen van hem vinden, hij verandert er zelf niet door. Dat kan ik wel waarderen. Dat hij soms ondertekent met "Met minder vriendelijke groet" vind ik ronduit inspirerend. Ik had niet gedacht dat ik dat ooit zou zeggen. Ik ben toch meer in de ban van de voetbalgekte dan ik gedacht had.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten