Omdat het weer maar niet wilde vlotten, besloten we
een last minute te nemen. Het gevolg is dat we nu hier in Oost-Duitsland in
Triestewitz in een heus kasteel zitten. Op dit moment hebben we via een
rock-internetcafe in Torgau toegang tot het internet.
Het is hier goed toeven. We hebben zojuist gerodeld op
een Sommerrodelbahn die wordt gerund door een Alice Cooper look-alike.
"Het is hier wel een beetje vergane glorie niet?", zegt onze zoon. En
inderdaad, het is een beetje vergane glorie, maar op de een of andere manier
word ik daar -zo voor even- heel blij van. Dat is het ware vakantiegevoel.
Eerst een sleetje de heuvel opslepen en dan met een rotgang naar beneden. Zelfs
ik heb me nog even op de rodelbahn gewaagd, maar ik hing bij de eerste bocht al
in de rem. Voor mij was het een eenmalige actie, maar de rest van de familie
heeft zich prima vermaakt. Ondertussen heb ik even met Alice Cooper gesproken.
Hij woont al zijn hele leven hier in Torgau en wil graag even op de foto, zodat
we thuis kunnen vertellen dat we een echte Alice Cooper look-alike zijn
tegengekomen. Speciaal voor de gelegenheid verdwijnt hij nog even in het houten
huisje om zijn leren jas aan te te trekken en zijn zwartgeverfde lange haar te
fatsoeneren. Hij bekijkt de foto nadien kritisch, hmm, het kan ermee door.
Mooi.
Straks gaan we nog even naar het schloss hier in
Torgau, want daar is muziek op het plein. Bij het slot worden beren gehouden.
Altijd al, vertelde Alice me. Vroeger hadden ze er nog veel meer. Die lieten ze
dan vrij en dan gingen ze er op jagen. '"Jetzt nicht mehr
selbstverständlich", zegt hij. In de oorlog hebben ze alle beren
opgegeten, maar nu zitten er weer twee bruine beren in de drooggevallen
slotgracht. Een vervreemdend, maar machtig gezicht.
We zitten hier nog wel even. Leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten