Kan best

"Kan dit zo?" Het is nog vroeg in de ochtend. Ik loop voor E. langs.
Hij kijkt op van de krant. "Wat?"
"Dit. Deze combinatie."
"Goed, hoezo?"
"Omdat je mijn kont ziet.", zeg ik.
"Wat is er dan mis met je kont?"
"Op zich niks, maar je ziet 'm zo wel duidelijk."
"Kan best", zegt E.

Ik heb nog geen passpiegel, dus ik kan het zelf niet echt goed zien. In de spiegel in de badkamer kan ik alleen het bovenste deel van mijn lichaam zien. De afgelopen periode maakte de jongste een 'passpiegelfoto' van me als ik mezelf helemaal wilde zien. Dat werkt op zich prima, maar die vlieger gaat natuurlijk niet altijd op. Deze ochtend is ze namelijk nog diep in slaap. Dus heb ik geen andere keuze dan te koersen op de mening van E.

Als ik 's middags thuiskom ben ik het intermezzo van die ochtend alweer vergeten. De dag hing van afspraken aan elkaar en ik heb niet veel tijd gehad om me druk te maken over mijn kont. Maar E. is het nog niet vergeten. "En - keken ze allemaal naar je kont vandaag?", vraagt hij. Ik moet toegeven dat dat heel erg is meegevallen. Ik heb er in ieder geval niets van gemerkt. Dus hij had gelijk. Het kon best.

Alternatieve 'passpiegelfoto' met een 'krijgertje' van boezemvriendin