Maandag was ik weer op tijd op pad. De reis ging opnieuw naar Utrecht. Inmiddels ken ik de routine: de overstapmomenten, de te overbruggen afstand. De overstap in Zwolle 's morgens is een kritiek punt. Voor je er erg in hebt is een trein iets te laat en dan blijft er weinig tijd over om over te stappen. Maar gelukkig wacht de aansluitende trein vaak wel even. Als zo'n trein al een tijdje heeft staan wachten, dan zitten alle Zwollenaren al op een plekje. Voor de overstappende Groningers is er dan weinig ruimte over.
Deze week schiet ik direct over het perron en ga zitten op het klapstoeltje. Vorige week moest ik staan en ook nu ziet het er in de coupé overvol uit, dus ik kies het zekere voor het onzekere. De Groningers die na mij in de trein stappen moeten weer staan. De dienstdoende conducteur en de hoofdconducteur staan voor ons portaal. Hij heeft duidelijk een gezellige dienst samen met zijn Friese conducteur. Dat ze Fries zijn is overduidelijk: ze spreken onderling Fries. De conducteur is bovendien fan van Heerenveen. Hij heeft een speldje op zijn uniform. We staan opgepropt in het portaal. "Kunnen jullie er geen laagje bovenop zetten?", vraagt een
medereiziger. "Het is hier voortdurend zo druk ". "Nou", zegt hij. "Als jullie geen fan van FC Groningen zijn, mogen jullie het wel een eindje verder naar voren proberen. Daar is nog wel plek." Uiteraard zijn wij allemaal wel fan van FC Groningen. Ik blijf zitten, maar de rest rent toch een coupé verderop. "Je kunt er geen peil
op trekken", verzucht de hoofdconducteur. "Als we er een laag bovenop
zetten, dan is het weer leeg. Maar 's maandags is het altijd zo druk. Wat doen al die mensen toch ook op pad?
Blijf toch lekker thuis!" Dat is ook een mooi reisadvies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten