Binnen 48 uur

Eergisteren ging ik naar een congres in Utrecht. Dat gebeurt niet zo vaak. Eigenlijk zou ik moeten zeggen: niet vaak genoeg. Op zo'n congres word je toch weer geestelijk gevoed. Dit keer ging het over contentmarketing en webredactie. Ik ging samen met collega's. We gingen met de trein; dat is nou eenmaal het gemakkelijkst als je naar de jaarbeurs in Utrecht gaat. Zo'n congres in het midden van het land betekent wel dat je vroeg moet opstaan. Ik had de wekker om vijf uur gezet, maar ik was om kwart over vier al wakker. Zo werkt dat bij mij. Al heel vroeg zat ik op de fiets naar het station. Heerlijk om al wakker te zijn als iedereen nog slaapt.

De dag ervoor had ik via internet een ticket gekocht. Ook had ik nog snel even de Reisplanner van de NS uit de Appstore gedownload. Voor mij geen vertrekstress deze keer. Want dat is relaxed reizen; alle vertrek-en overstaptijden bij elkaar in je telefoon! De reis verloopt voorspoedig; ik sms collega in welke coupé ik zit en ze vindt me moeiteloos. De trein had geen enkele moeite met bladeren op het spoor en zo arriveren we ruim op tijd in Utrecht. Zo heb ik dat graag.

In de Jaarbeurs mogen we voor de eerste sessie plaatsnemen in de Polar zaal. De zaal is helemaal wit. Het podium staat in het midden en op alle vier de muren worden beelden geprojecteerd. Het had me niet verbaasd als Jomanda het podium had betreden. Daar is het ook wel een ruimte voor. Collega's en ik nemen naast elkaar plaats. We zijn vroeg, dus de zaal is nog leeg. Als de zaal langzaam volstroomt, bekruipt het me ineens. "Ik drijf de gemiddelde leeftijd behoorlijk op", fluister ik tegen collega. Niet dat dat verder iets uitmaakt. Het was een welbestede dag; ik ben met een hoofd vol ideeën teruggekomen.

Vandaag ben ik nog steeds vol ideeën. In mijn notitieboekje heb ik allerlei ideeën opgeschreven die ik wil gaan uitvoeren. En ik heb enige haast.  Een van de sprekers zei namelijk: "Doe er iets mee en doe dat binnen 48 uur". Vandaar. Een deadline kan ik nou eenmaal moeilijk weerstaan.