Ik wist het niet, maar van hardlopen krijg je blijkbaar koude voeten. E. heeft na het hardlopen tenminste altijd koude voeten. Op zich is dat best wel vreemd. Als ik namelijk gewoon ga lopen, dan krijg ik juist warme voeten. Dus je zou zeggen dat ze dan als je hard gaat lopen nog warmer worden. Maar niet dus.
Aan koude voeten is natuurlijk best iets te doen. Een warm pittenzakje, een deken, warme sokken, of bijvoorbeeld mijn lekkere nep-Uggs. "Waarom doe je mijn pantoffels niet even aan?", zeg ik. "Dan heb je zo warme voeten." Aangezien E. en ik ongeveer dezelfde schoenmaat hebben, ligt dit bovendien binnen handbereik. "Nee", zegt hij. "Waarom niet?", zeg ik. "Daarom niet." "Oh, dat vind je natuurlijk niks", zeg ik. "Maar ze zijn hartstikke lekker warm". Ik zie het al aan zijn gezicht. Er treedt dan een soort bevriezing op. Het is zijn koppige gezicht. Ik kan op mijn kop gaan staan, maar daar wordt het helemaal niet anders van: E. gaat niet in mijn nep-Uggs lopen. Ook niet als het donker is, ook niet als alle gordijnen dicht zijn, ook niet als het ons allemaal niet uitmaakt. Het maakt hem namelijk wel iets uit. Hij verliest nog liever vijf tenen door bevriezing dan dat hij gezien wordt in mijn donkerblauwe nep-Uggs. Echte kerels dragen namelijk geen nep-Uggs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten