Fast Tod Erlebnis

Vandaag reisde ik met de jongste naar Leer. In het kader van haar tweetalige opleiding, liep ze daar een tijd geleden namelijk stage. Om zoveel mogelijk in contact te raken met Duitsers en zoveel mogelijk Duits te praten, werd ze in een schoenenwinkel geplaatst. Een betere plek hadden ze voor haar niet kunnen kiezen. Ze is dol op schoenen en ze is erg behulpzaam van aard. Ze beviel dan ook uitstekend. Na haar stage mocht ze een paar schoenen uitzoeken en ze kreeg bovendien nog een bon voor een ander paar schoenen.


Die bon wilde ze vandaag graag inwisselen. Ze had zich al voorbereid met veldonderzoek op internet. Vanmiddag liepen we dan ook rechtstreeks naar de schoenenzaak. Het weerzien met de 'Kollegen' was allerhartelijkst. Omdat ze er de weg weet, loopt ze doelgericht naar de hoek met de pumps in grote maten. Het eerste paar pumps dat ze aantrekt is zwart-wit gestreept met rode hakken en een rode strik. Daarna past ze ongeveer alle schoenen die er in haar maat zijn. Deze eerste ronde leidt niet tot een keuze. We gaan eerst Leer nog even verder verkennen om later nog eens terug te gaan. Ondertussen denkt ze na.

Een aantal uren later staan we weer in de schoenenzaak. Opnieuw doet ze een ronde langs de beschikbare pumps. En dan -na uitgebreid wikken en wegen- kiest ze voor de zwart-wit gestreepte pumps die ze als eerste paste. Niet de meest praktische keuze, maar wel de meest glamoureuze. "Heel mooi, zwarte broek aan, zwart shirt aan en dan zo snel mogelijk gaan zitten", zeg ik. Volgens haar valt dat heel erg mee. Misschien heeft ze gelijk: zij ging namelijk vanmiddag op haar andere pumps de stad in. Geen centje pijn. Ik koos voor een bescheiden wandelhak, maar voor mij was het wel een bijna-dood-ervaring, auf Deutsch: ein Fast Tod Erlebnis. Denk ik.