zondag 1 september 2013

Aan belangstelling geen gebrek

Vanmiddag zitten de dames hier in huis even te relaxen. Ineens komt er een meisje onze oprit oplopen. Haar vriend blijft voor bij de weg staan wachten. De jongste gaat naar de schuifpui om te horen wie ze zoekt, maar dan keert het meisje om en gaat terug naar haar vriend. "Was zij het niet, die bij jou in de klas zat?", vraagt de jongste aan haar zus. Die ontkent. We speculeren nog even, maar gaan dan allemaal weer verder met onze bezigheden.

Even later kijk ik recht in de ogen van een oudere man. Omdat ons huis dicht op de stoep staat, hebben we roosters voor de ramen. Geen plakplastic, maar metalen roosters met klavertjes erin. Het doet zijn werk: het is niet afgesloten, maar je zit ook niet in een etalage. De man staat op zijn tenen over het rooster te gluren zo onze woonkamer in. Hij verbreekt het oogcontact en loopt verder naar achteren. Aan de kant van het huis staat hij even te kijken. Dan loopt hij terug naar voren. Ik verwacht dat hij naar de voordeur gaat en loop naar voren. Maar nee, hij loopt gewoon verder. Dus ik roep: "Meneer, zoekt u iets?" Hij komt teruglopen en zegt: "Nee hoor, ik wilde gewoon even kijken hoever het nu was met de bouw." "Nou het is klaar", zeg ik. "Nog wat laatste dingetjes binnen, de bestrating en de schuur en dan is het helemaal klaar." "Oh, nou ik wou het gewoon even weten", zegt hij.

Aan belangstelling geen gebrek dus hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten