Ooit reisde de baas met zijn beste vriend naar Scandinavië. Het was vroeger, nog voor de baas een cent te makken had. Hij reisde dus met de trein. En in die trein had hij een onvergetelijke toevallige ontmoeting. Hij ontmoette er Eva. En niet alleen hij, ook zijn vriend ontmoette Eva. Ze reisden samen met haar door de nacht. En gaandeweg de nacht raakten ze allebei meer in de ban van Eva. Toen de trein Kopenhagen -hun eindbestemming- naderde, deed Eva de beide mannen een mooi aanbod. Zij nodigde hen uit om langs te komen bij haar thuis aan de kust, zo'n 20 kilometer boven Kopenhagen. Het had er dus alle schijn van dat de opgebouwde spanning tot een prachtige ontlading zou kunnen komen. Er was alleen een probleem: ze begeerden Eva allebei. Het begin van een romance van een van beiden met Eva zou het einde van hun vriendschap betekenen. Hun keuze was heroïsch: ze lieten de lust niet boven de vriendschap gaan. Eva bleef een onvervulde belofte en werd daardoor een formidabele herinnering.
We vallen even stil na dit romantische verhaal. "Ze nodigde jullie toch allebei uit?", zegt M. "Misschien hadden jullie helemaal niet hoeven kiezen." M. is een collega die denkt in mogelijkheden. Na al die jaren is dit een volstrekt nieuwe invalshoek voor de baas. Hij is even uit het veld geslagen. De mythische Eva wordt ineens weer een vrouw van vlees en bloed. Dat geeft even het ongemakkelijke gevoel van de gemiste kans. Je ziet het ook vaak bij het programma Memories. Daar treffen mannen en vrouwen op leeftijd elkaar weer, op zoek naar dat magische gevoel van de eerste liefde uit hun jeugd, vaak gedreven door de behoefte om iets recht te zetten of te repareren. Soms brengt het geluk, meestal niet. Vaak is het verhaal mooier. Daarom koester ik verhalen.
Rosi Golan zingt erover: Some things you can't go back to
Geen opmerkingen:
Een reactie posten