Met verwondering lees ik over de breuk tussen Rafaël en Sylvie van der Vaart. Er is een einde aan het sprookje gekomen. Een scheiding is altijd een groot persoonlijk drama, maar in dit geval lijkt het ook nog eens wereldnieuws. En niet alleen in de bladen en kranten waar je dat verwacht. Mijn moeder is nog altijd niet over de breuk tussen Jan en Yolanthe heen. Niet om Jan en Yolanthe, maar vanwege het feit dat onze minister-president destijds, Jan Peter Balkenende, zich hierover uitsprak. Alsof het een zaak van landsbelang was!
De manier waarop er over de breuk wordt geschreven is een nadere beschouwing waard. Wat is er namelijk gebeurd? Op het nieuwjaarsfeestje dat Sylvie en Rafaël -of Raf, zoals Sylvie hem ook wel liefkozend noemde- gaven, liep het dusdanig uit de hand dat Rafaël Sylvie een tik verkocht. Inderdaad, terwijl hun vrienden aanwezig waren. Het was geen klein corrigerend tikje, want Sylvie ging neer. Daar is misschien niet heel veel voor nodig, maar het moet toch wel een tik zijn geweest. Dat valt op geen enkele manier goed te praten zou je zeggen. Toch gebeurt dat. De sympathie lijkt naar Rafaël te gaan. Overal lees je dat 'de zachtaardige Rafaël' of 'de evenwichtige Rafaël', Sylvie een tik heeft gegeven. Dus tussen de regels door staat er eigenlijk: je moet die buitengewoon aardige vent wel heel erg tergen, wil je een tik krijgen. En dat is natuurlijk belachelijk. Wat ook opmerkelijk is, dat is dat Sylvie overal laat weten dat ze het hem allang heeft vergeven. Waarom? Voor haar zoon? Dat lijkt me toch niet. Het is onvergeeflijk als een man een tik uitdeelt. Die boodschap zou ze haar zoon moeten geven. En direct daarop: ik laat me niet slaan- onder geen enkel beding. Een hele spontane tik retour tussen de mooie bruine ogen van Raf, zou wat mij betreft een goede spontane eerste reactie zijn geweest.
Hoe kan het dat de tik van Rafaël wordt vergoelijkt? Wat gebeurt hier? Ik heb geen speciale sympathie voor Sylvie, maar het lijkt me duidelijk dat dat niet deugt. Je slaat je vrouw niet. Daar is geen excuus voor. Nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten