Ook al zitten we nu vlakbij onze oude stek, toch is het een wereld van verschil. Onze zoon wijt het allemaal aan het verschil tussen zandgrond en veengrond. In Hoogezand heb je zandgrond en in Sappemeer zitten we op het veen. Dat hebben de graafwerkzaamheden wel duidelijk gemaakt. Hij vindt zichzelf een echte Veenkoloniaal, iets om trots op te zijn. "Wij horen op het veen", is een van zijn favoriete uitspraken. En inderdaad, we zien er erg naar uit om weer terug te gaan naar het veen, we hebben 'jank'* naar het veen. Zolang dat niet zo is houden we ons groot op het zand en troosten we ons met de muziek van Bert Hadders en de Nozems, die tot groot genoegen van onze zoon in onversneden Veenkoloniaals zingen. Heel mooi, vind ik ook. Deze hoort absoluut thuis in de bovenste regionen van de lijst van Alle 50 goud van RTV Noord van 2013: 180 kilometer, afkomstig van de CD de Coöperoazie, een prachtig liefdesliedje. En er staan meer potentiële top 10 nummers op De Coöperoazie (Domnee, domnee en Poolse Bruid). Het is duidelijk: ik ben fan.
*Gronings voor heimwee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten