ja"ie strie"e kist eem noe kiekn eaejeaoeejojdoajdo

Gisteren kreeg ik een e-mail van onze zoon. De titel van het bericht luidde: ja"ie strie"e  kist eem noe kiekn eaejeaoeejojdoajdo. Het mailtje was verder leeg, afgezien van een bijlage. Het verzoek was om het document even na te kijken. Dat kon ik ook nog zo ongeveer afleiden: eem kiekn is Gronings voor even kijken. Verder bedient hij zich van de volgens hem typische Veenkoloniaalse kunst van het weglaten van letters. Zo is het volgens hem in de Veenkoloniën not done om je te bedienen van de dubbele k: de dubbele k is stom, die spreek je dus niet uit. Een aantal voorbeelden: n di'e auto. Als hij goed op dreef is wordt dit n di'e au'o. Of dat is le'er, of wat n di'e tre'er. En soms draaft hij door. Dat herken ik dan wel weer.