Met een leeslintje

Dit weekend las ik een boek van de bieb uit. Het was een aanrader van E.: De mooiste handen van Delhi van Bergstrand. "Dat is wel een boek voor jou", zegt E. En hij heeft gelijk. Het was echt een boek voor mij. Luchtig, met vaart geschreven en met een duidelijk verhaal met kop en staart. Daar hou ik van. Het boek speelt zich voornamelijk af in India. India is nooit een land geweest waar ik veel belangstelling voor had. En nog zeg ik niet na het lezen van De mooiste handen van Delhi: 'daar wil ik heen'. Het trekt me niet. 

Bijna een jaar na de brand hebben we nog niet veel boeken weer verzameld. We hebben na de brand al wel weer boeken gekocht, maar toch ben ik terughoudend. We hadden een enorme collectie. Dat zal nooit weer zo worden. Ik ben tevreden met het lenen van boeken van de bieb. Ik ben niet meer zo gulzig dat ik ze zelf moet hebben. Dus zo nu en dan kopen we een boek, of krijgen we een boek. Dat is prima. Maar verzamelen doen we niet weer.

Van zo'n bibliotheekboek kan ik ook enorm genieten. Vooral als het een mooi nieuw gebonden boek is. En dat was deze. Met nog een leeslintje bovendien. Dat vind ik helemaal je van het. Eigenlijk zou ieder boek dat moeten hebben. Ik ben er helemaal voor.