In mijn door snot gesmoorde slaap heb ik deze week
heel veel gedroomd. De oudste weet precies waar dat van komt; zij verdiept zich
al een tijdje in het fenomeen slaap. Dromen doe je namelijk in je REM-slaap,
niet in je diepe slaap. En door al dat gerochel en gesnuif, raak ik niet echt
in een diepe slaap, maar blijf ik een beetje in de REM-slaap hangen. En dan
droom ik de meest bijzondere dingen.
Zo droomde ik deze week dat ik bij Hugo Borst op
bezoek ging. Natuurlijk: ik mis Hugo voor de tv. Niemand kan beschouwen zoals
Hugo dat doet. Het is niet iets wat me dagelijks bezighoudt, tenminste dat
dacht ik. In mijn droom was Hugo enigszins verstoord door het bezoek; net als
ik kon hij het ook niet zo goed plaatsen. Hij was een beetje chagrijnig, maar
dat vond ik niet erg: dat is precies zoals Hugo moet zijn. Uit de media heb ik
inmiddels vernomen dat Hugo al lange tijd antidepressiva slikte. Hij had meer
dan genoeg van al die televisieoptredens. En dat was ook tijdens het bezoek wel
duidelijk. Hugo wond er geen doekjes om: geen Hugo Borst meer op tv. De droom eindigde
abrupt toen ik me hardop afvroeg wat Hugo nu wil gaan doen. Hugo vond niet dat
ik daar iets mee te maken had. Toen ik vroeg of stroopwafelbakker niet iets zou
zijn, kon ik vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten