Geen beter moment om in te kakken dan de vakantie. En
dat doe ik dan ook met overgave. Ik heb al weken een lichte hoofdpijn die duidt
op vastzittend snot. En nu ik dan een weekje vrij ben, wil dat snot er graag
uit. Vooral ´s nachts. Je snapt het niet: overdag heb ik er ruim tijd voor om
in de weer te zijn met zakdoeken, stoom ik en ben ik helemaal klaar voor het
afvoeren van al die rotzooi. Maar overdag blijft het lekker zitten waar het
zit. Pas 's nachts wil het eruit. Het begint 's avonds al: mijn amandelen
spelen één voor één op. En als je dan denkt dat je ze allebei gehad hebt,
dan begint de andere gewoon weer. Mijn ogen worden waterig en zo rond de tijd
dat ik naar bed wil, begint het pas goed te stromen en te kriebelen. Met als gevolg:
's nachts veel gehoest en gerochel. Ik hou daarbij niet alleen mezelf wakker,
maar ook E. Vanavond wijd ik aan tafel nog even uit over mijn gehoest en
gerochel. Een aantal keren ben ik zelfs overeind geweest omdat ik dreigde te
stikken in het snot. Een vervelende manier van aan je eind komen lijkt me.
"Het is me niet ontgaan", zegt E. "Nou het was hooguit vier
keer", zeg ik. "Ik geloof niet dat ik er eentje van heb gemist."
kaatst E. terug. Hopen dat het vannacht beter gaat, alhoewel de voortekenen
vanavond niet heel hoopvol zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten