Vanmiddag komt er een man met een pakje onze oprit oplopen. Het is geen ongewoon gezicht: we hebben het internetwinkelen namelijk ontdekt. Als shoppen een dagelijkse bezigheid wordt, blijkt dat een uitkomst. "Er komt een man met een pakje met een boek erin aanlopen. Voor jou?", vraag ik aan E. Ik heb niets besteld. Het is inderdaad voor E. "Het is mijn eerste rebuy", zegt E. als hij met het boek binnen komt lopen. Hij kocht op Marktplaats een tweedehands calligrafieboek uit zijn eigen voorbrandse collectie.
Ik heb al een aantal herkopen gedaan. Ik kocht eerder al een paar exact dezelfde voorbrandse schoenen. Ik hoefde namelijk geen andere. En nog een paar dat alleen een andere kleur had. Dus dat gaat voor mij ook door als herkoop. En mijn draadballetjesketting natuurlijk: ook een 100% rebuy.
Er zijn mensen die denken dat het leuk is als je alles opnieuw moet kopen. "Ook leuk toch", zegt de keukenverkoper. "Je hebt straks wel alles nieuw. Je moet het ook een beetje van de positieve kant bekijken." Dat laatste is op zich niet verstandig: wij maken zelf wel uit van welke kant we zaken willen bekijken. Doorgaans bekijken we het zeker van de positieve kant, maar daarom is al dat kopen nog niet leuk. Leuk is als je een bedrag krijgt, waarvoor je mag kiezen wat je verandert, niet als je noodgedwongen alles opnieuw moet doen. Sommige dingen vonden we namelijk perfect zoals we ze hadden. En als je dan de kans krijgt, dan doe je het: rebuy.
De teller staat op vier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten