In een testpanel

Ik zit in een panel voor productbeoordeling. Ooit werd ik ervoor gerecruteerd door een oudere dame in het winkelcentrum. En nu krijg ik van tijd tot tijd een enquête toegestuurd waarin mijn mening wordt gevraagd over een nieuw product of een voorgenomen actie. Vandaag kreeg ik weer een enquête toegestuurd. Ik beoordeelde een bakmix voor caramelmuffins, een potje roomsaus, een zakje borrelnoten en een glasreiniger. Van alle producten moest ik deze keer aangeven of ik het zou kopen, hoe vaak ik het zou kopen, of ik de prijs redelijk vind en in een vrije ruimte mag ik dan aangeven waarom ik het product wel of niet zou kopen. Ik vind het ontzettend leuk om te doen. Door al die vragen word ik me namelijk bewust van mijn eigen eigenaardige koopgedrag. Zo zou ik -als ik al roomsaus zou willen- het potje dus nooit kopen. Ik zou liever een mixje uit een zakje gebruiken en dat aanlengen met water. Dan heb ik het gevoel dat ik het nog een beetje in de hand heb. Ik associeer de roomsaus in een blik met vet, chemisch en onsmakelijk. Een potje tomatensaus in glas neem ik daarentegen zonder problemen mee. Geen enkele aanvechting om zelf tomatensaus te gaan maken. Ook de glasreiniger zou ik niet aanschaffen, ik gebruik gewoon een mixje van spiritus en afwasmiddel. Geen speciaal schoonmaakmiddel dus, terwijl ik wel dol ben op speciale schoonmaakattributen. De overeenkomst met de roomsaus is dat ik ook hier weer even zelf iets moet mixen. Het is allebei niet echt veel werk, maar ik doe toch een klein beetje zelf. Dat spreekt me dan ook weer aan bij de muffinmix, die ik niet echt vaak zou kopen. Misschien een keertje, om samen met de jongste te maken, maar voor consumenten zoals ik hoeven ze dit product echt niet in de markt zetten. Maar ook hier spreekt het minimale beetje zelfwerkzaamheid mij aan. En de borrelnoten, ja die lust ik wel- ook al ben ik ook hier geen heavy user. Ook hier de kans niet groot dat ik ze zal kopen; misschien als het heftig in de aanbieding is. Bij borrelnoten ga ik namelijk altijd voor de euroknallers van Super de Boer.

Tja, en wat leer ik hier nou van? Ik ben niet snel te verleiden tot dit soort nieuwe aankopen- bij al die enquêtes ben ik meer of minder geïnteresseerd, maar ik geef bijna altijd aan dat ik het niet of bijna nooit zou kopen. Het is allemaal niet echt groots en meeslepend, maar ik heb er wel enorm veel lol in!