Mama ik lijk steeds meer op jou

Vorige week zagen we hoe Ali B. in zijn programma Op Volle Toeren op bezoek ging bij Stef Bos. Ali had deze keer de rapper Negative meegenomen. In dit programma maken Ali B. en zijn gast een versie van het nummer van de artiest die ze bezoeken en andersom bewerkt de artiest een nummer van de rapper. Zo zag ik eerder al een aflevering met Lenny Kuhr (een succes) en eentje met Ben Kramer (geen succes). Deze keer was dat het nummer Papa van Stef Bos aan de beurt. En dat was zondermeer een succes. De rappers waren diep onder de indruk van het liedje. Vrij naar Ali: "Dit is zo ongelofelijk mooi. Als mijn zoon zoiets voor mij zou maken, dan zou ik klaar zijn om te gaan." Ali was, net als Negative, diep onder de indruk. De reactie van de vader van Stef was iets onderkoelder dan die van Ali: "Je hebt het geschreven zoals het tussen ons is jongen.", was zijn reactie. "Dat betekent dat hij het mooi vond", aldus Stef. En het is natuurlijk ook een erg mooi liedje.

Voor mij geldt dat ik op mijn moeder lijk. En ja, ik zou ook kunnen zeggen: Mama, ik lijk steeds meer op jou, want met de jaren wordt dat steeds duidelijker. Met dit verschil: het is niet zo dat ik uiterlijk sprekend op mijn moeder lijk. Natuurlijk: we hebben hetzelfde type lichaam met veel dezelfde mankementen, maar het gebeurt niet vaak dat er op basis van uiterlijke gelijkenis wordt gezegd dat we veel op elkaar lijken. Het is meer onze manier van doen en onze mentale make up die maakt dat we veel op elkaar lijken. Vorige week was ik aan het opruimen. Vanaf een zekere afstand mik ik spullen in een mandje. Een van de kinderen komt binnen. "Zo zou oma Moeke dat ook doen." Dat klopt. Onze materiaalhantering is robuust, zal ik maar zeggen. We kunnen heftig reageren op oneerlijkheid. We kunnen kortaf en abrupt zijn in onze reacties – we zijn 'kort voor de kop'. Ik snap dan precies hoe mijn moeder ergens in staat en voel haar verontwaardiging. We kiezen niet voor de gulden middenweg, maar nemen altijd stelling. We vinden iets goed of fout. Vaak versterken we elkaar in onze reacties. Daar is een dimensie bijgekomen toen ik moeder werd, want ik denk dat ik ook als moeder veel op mijn moeder lijk.

In het Gronings heb je hier maar twee woorden voor nodig: net moeke.