Ik herinner het me nog van de vorige keer. Dat was toen ik de hallen ging behangen met glasvezelbehang. Eindeloos loop je dan trap op, trap af. Daarbij snij ik de banen boven op de overloop. Dus ook daarvoor loop ik de trap dan weer op en af. Eigenlijk ben je de hele dag bezig met steps. Stap op, stap af, stap op, stap af. Goed voor de spierontwikkeling dus. Je traint spieren, waar je het bestaan niet van kent.
Zo kwam ik er ook achter. Lange tijd verkeerde ik in onwetendheid. Ik dacht dat mijn flink uit de kluiten gewassen achterwerk voornamelijk vlezig was. Maar dat is helemaal niet zo! Vandaag weet ik het weer: mijn achterwerk is een gigantische spierbundel. Ik heb daar veel meer spieren dan de gemiddelde mens. Of misschien is het gewoon één - op zijn Gronings- haile dikke spier.
Hoe dan ook; vandaag heb ik ze weer getraind. Samen met E. heb ik de keuken gewit. Echt een enorme climax is dat, na het oeverloos behang steken en het plakken van behang. Nu zit ik hier in een witte, zeer ruim ogende keuken. Het is nog niet helemaal af, maar dat zijn de puntjes op de i.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten