donderdag 13 november 2008

Wat fijn...

"Het blijft toch een mooi bedrijf", zeg ik. Hij kijkt me enigszins op zijn hoede aan. Ik zie dat hij een inschatting maakt: meen ik dat nou, of maak ik een cynische grap? Medewerkers in de zorg zijn hun onschuld namelijk kwijt. Deels hebben ze dat over zichzelf afgeroepen: het is niet meer dan vanzelfsprekend dat burgers willen weten hoe hun ziektekostengeld wordt besteed. Aan de andere kant worden er zoveel regels over de zorg uitgevaardigd, dat je soms vergeet waar het om gaat. "Ik meen het.", zeg ik. "In de kern gaat het erom dat mensen die hulp nodig hebben geholpen worden. En als dat is waar het om draait in je bedrijf, dan is dat toch een mooi bedrijf?" Hij knikt instemmend. 
Dinsdag rij ik over ons mooie terrein. Ik zie het jonge stel lopen. Hij loopt fier, recht overeind. Liefdevol houdt hij haar hand vast. Zij loopt moeizaam, trekt met haar been en heeft duidelijk moeite met de coördinatie. Maar omdat hij haar zo stevig vasthoudt, gaat het allemaal prima. Ze maken een wandeling. Op een van de bankjes in het park gaan ze zitten. Vanmorgen zie ik ze weer. Zij drinkt rechtstreeks uit een pak optimel en hij zit naast haar. Aan alles kun je zien: hij zorgt voor haar.

De geestelijke gezondheidszorg trekt een bepaald soort medewerkers aan: hulpverleners, maar ook niet-hulpverleners zoals ik. Er wordt gemakkelijk en misschien ook wel veel gepraat. De hulpverleners zijn niet voor niets in het vak gestapt. Er is iets dat ze aantrekt in het helpen van of zorgen voor mensen. Hoe weinig modern het woord ook is, voor sommigen is hun werk een roeping. Die zijn werkelijk begaan met het lot van cliënten. En voor de niet-hulpverleners die blijven, geldt dat ze zich prettig voelen in een omgeving waar mensen zo met elkaar om willen gaan.
Vandaag zegt een collega: "Wat fijn dat ik jou in mijn omgeving heb en dat ik in de jouwe mag zijn." Dat soort dingen bedoel ik nou. En het maakt mij niet uit dat hij het voorleest uit een stukje dat hij uit de krant heeft geknipt. Of dat hij het ook al heeft gezegd aan iedereen op de eerste verdieping. Het geeft mij een goed gevoel. Dus als mijn computer dan aan het eind van de dag zegt: "Windows kan uw zwervend profiel niet vinden", dan zou ik me in ieder ander bedrijf misschien ontheemd voelen. Maar niet bij ons.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten