Is dat easy of is dat makkelijk?

"Zo moet je niet zitten hoor, dan krijg je RSI", zeg ik tegen de oudste. Ze heeft haar handen in een vreemde hoek staan, terwijl ze in een zeer onnatuurlijke positie ligt te laptoppen. Sinds mijn werkplekonderzoek heb ik extra veel aandacht voor dit soort zaken. En zo is het natuurlijk ook precies bedoeld; dat noem je dan bewustwording. "Anders zit ik voor de televisie", zegt ze. Tja, dat kunnen we natuurlijk niet hebben, dan liever een RSI. De jongste doet ook nog een duit in het zakje. Ze gaat naar boven en haalt haar onmisbare handboek Zo doe je dat. Ze zoekt en vindt een hoofdstukje over de juiste houding. Polsen recht, de onderarm ondersteund door een armleuning en een minimum aan spierspanning op het bovenlichaam. Zo doe je dat dus. Boezemvriendin zou zeggen: "Is dat easy of is dat makkelijk?"

In de praktijk valt dat nog helemaal niet mee. Het is nou zo'n anderhalf week geleden dat ik zelf een werkplekonderzoek had en sindsdien zit ik op een aangepaste stoel. De rugleuning is los gezet. Daar zag ik eerst nogal tegenop, maar dat gaat prima. Ik beweeg mijn bovenlichaam veel meer dan eerder. Laatst zat ik achterovergezakt te typen. "Ik kan me niet voorstellen dat dat de bedoeling is", zegt boezemvriendin. En ze heeft gelijk, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Waar ik het meest aan moet wennen -en dat had ik helemaal niet verwacht- zijn de armleuningen. Ik heb spierpijn in mijn bovenarmen, omdat ik me afzet op de leuning. Dat vraagt nog enige oefening.