Mijn rijbewijs en mijn paspoort verlopen allebei dit
jaar. Tot mijn verbazing kreeg ik enige tijd geleden een herinnering voor mijn
rijbewijs van de Rijksdienst voor het Wegverkeer. Dat herinner ik me helemaal
niet van de vorige keer, maar dat is dan ook alweer tien jaar geleden. Als ik
dat geweten had, dan had me dat de afgelopen jaren veel onrustige momenten
gescheeld. Het is me meer dan eens overkomen, dat mijn temperatuur hoog opliep
en ik in lichte paniek de geldigheidstermijn checkte. Volstrekt onnodig dus.
Vanmorgen valt er een brief van de gemeente op de mat
met de boodschap dat de geldigheid van mijn identiteitsbewijs/paspoort
binnenkort verloopt. Er is een folder bijgevoegd en tot mijn stomme verbazing
zit er nog een brief in. Het blijkt een brief voor E., waarin ook hij op de
hoogte wordt gesteld van het verlopen van de geldigheidsduur van zijn paspoort.
"Dat hebben ze zomaar samen in een envelop gedaan!", zeg ik tegen E.
"Bij wie had jij dan in de envelop willen zitten?", vraagt hij. Ik
stel hem gerust: ik zou absoluut bij geen ander in de envelop willen zitten.
Deze week zal ik naar het gemeentehuis gaan om de
nieuwe documenten aan te vragen. De vereiste pasfoto's heb ik al laten maken.
In mijn vorige paspoort lach ik vriendelijk in de camera. Dat zit er nu niet
in. Met een waar boeventronie sta ik erop. Dat hoort tegenwoordig namelijk zo.
De oren bloot, de mond dicht en vooral: niet lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten