De jongste vindt vandaag een klein zakje tussen de
bananen. In het zakje zitten drie elastiek-dierfiguur-armbandjes. Ze haalt ze
uit het zakje en wurmt ze om haar pols om ze vervolgens weer af te doen. Een
oranje elastiekje floept op tafel en neemt zijn vorm weer aan. Jammer genoeg
staat er niet op het zakje wat erin zit. "Wat denk jij dat dit is?",
vraagt ze. "Een duif?", gok ik. "Een kip? In ieder geval is het
gevogelte." Dan floept het groene elastiekje op tafel. "Volgens mij
is dit een paard", zegt ze. Ze kijkt er nog eens goed naar. "Of
misschien is het een vleermuis." "Ja, die lijken ook sprekend op
elkaar", zegt de oudste. We lachen erom. De jongste doet de elastiekjes
weer om en dan lijkt het helemaal nergens meer op. Het zijn gewoon een aantal
onregelmatig kronkelende elastiekjes. We kijken ernaar en E. is de eerste die
er woorden bij vindt: "Wat een kansloos concept."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten