De paddenredster

Foto Flickr Rob Stoeltje

De jongste ging vandaag helpen bij de paddentrek. Ze heeft altijd al een voorkeur gehad voor kikkers, slakken en dergelijke. Ze heeft zelfs eens een slak geadopteerd. Bij gebrek aan huisdier op dat moment adopteerde ze torren, slakken en wat er in de tuin verder maar voorbijkwam. De slak had ze ook een naam gegeven: koediekoe. Of het iedere keer dezelfde koediekoe was, is natuurlijk sterk de vraag. Maar dat hebben we haar nooit verteld.

Ze is opgetogen en kan bijna niet wachten tot het kwart over acht is. Dan treft ze de mevrouw met wie ze op paddenjacht gaat. Aan tafel vertelt ze wat ze allemaal mee moet nemen: een zaklantaarn, een verkeershesje en natuurlijk een emmer. "Ze hebben een emmer ingegraven en die moet je dan omkeren in je eigen emmer en dan moet je ze naar de vijver brengen", vertelt ze. "Hebben ze emmers ingegraven?", zeg ik. "Dat wist ik helemaal niet." "Wist jij dat niet?", zegt onze zoon. Ik ben verbaasd dat hij het wel weet. "Van Klokhuis.", zegt hij. "Dat komt omdat pappa altijd zei: zet hom mor eevm op drij als we lekker naar Dikke Linoleum (de verbastering die hier in huis voor Nickelodeon wordt gebruikt) zaten te kijken. Of natuurlijk: lees mor eevm n boukje." E. herinnert zich hier niets meer van, maar dat is niet zo ongewoon. Sommige mensen zijn oostindisch doof, E. is oostindisch vergeetachtig. Hoe dan ook, het heeft er in ieder geval toe geleid dat onze kinderen weten hoe de paddentrek gaat.

Vanavond staat ze in haar blauwe jas met haar reflecterende hesje, gewapend met een emmer en een zaklantaarn, klaar om padden te redden. "We hadden toch ook nog zo'n zaklantaarn die je om je hoofd kunt doen? Die zit toch in het krat met onze kampeerspullen?", vraagt ze. Ze gaat duidelijk helemaal op in haar rol als paddenredster. "Ik denk dat het hier ook wel mee lukt", zeg ik, en dan is ze weg.

Ruim een uur later is ze stralend terug. "Ik heb drie padden en een kikker gered.", zegt ze. "Geweldig toch?" Morgen gaat ze weer.