Vorige week haalde neef T. zijn rijbewijs. Dat moest gevierd worden! En natuurlijk neem je dan ook een aardigheidje mee. Als extraatje dacht ik aan Autodrop. Dat is volgens de reclame tenslotte absurd lekker. Total Lossjes doen we maar niet, maar Drop Donders, Dubbeldekkers of Bosvruchtrode Cadillacs bijvoorbeeld. Op jacht naar autodrop vond ik vorige week bij de Jumbo alleen maar een aanbieding met de nieuwste uitvinding van autodrop: drop of winegum met een vloeibare kern. Op voorhand spreekt het idee me niet aan, maar Autodrop is vast van plan om de consument over de streep te trekken, want ze gooien bij de Jumbo twee voor de prijs van één in de aanbieding. Dus ik twijfel, maar neem toch een zak Volle Bakjes en Cola Caddies mee.
Om mijn twijfel weg te nemen trekken we thuis de Volle Bakjes open. De buitenkant van het Volle Bakje dat ik in mijn mond heb is een beetje taai. Zoals gewoonlijk heb ik weinig genade met het snoepje: in één beet halveer ik het. En dan stroomt er een stroompje mierzoete stroop in mijn mond. Ik vertrek mijn gezicht. Dat is helemaal niet absurd lekker, dat is absurd smerig! Natuurlijk laat ik het er niet bij zitten. Ik neem nog één en nog één en nog één. De dropvariant van het Volle Bakje smaakt iets beter dan de winegum, maar het is nog steeds niet best. Het is gewoon pussende autodrop!
Met z'n allen zetten we de schouders eronder en zo werken we ons door het zakje Volle Bakjes. Eigenlijk vindt niemand het lekker. We besluiten dat we zoiets niet cadeau kunnen geven en halen te elfder ure nog iets anders. De Cola Caddies staan hier nog steeds onaangeroerd in de la. Niemand komt in de verleiding...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten