Het was vandaag weer vrijdag, dus boodschappendag. Na het werk ben ik deze keer direct doorgereden naar onze super. Vorige week deed ik een uitstapje naar de Jumbo. Ik heb nog overwogen om deze week naar de C1000 te gaan, maar vandaag besluit ik dat ik dat er niet bij kan hebben. Dus betreed ik tegen een uur of drie onze eigen vertrouwde super, Godzijdank.
Na een week van superonthouding is het vandaag weer het vertrouwde extatische winkelgenot. Het is echt thuiskomen bij onze super. Bij het betreden van onze lichte, overzichtelijke super, trekt mij de borst open. De hoofdpijn die me de hele dag al parten speelt, klaart op bij het zien van de ruime winkelpromenade voor mij. Het is als een duik in een warm bad. Wat een heerlijke frisse jongeren die hier de schappen vullen! Onbedoeld lichamelijk contact bij het reiken naar een pak melk is hier geen botsing, maar een moment van warmte. Met mijn supersizekar trek ik rechte banen door de super. Ik vergrijp me aan het uitgebreide assortiment. Alles wat ik wil of kan bedenken is voorradig. De enorme Turkse broden, vers afgeleverd door de echte Turkse bakker, plooien zich zacht en gewillig in mijn winkelkar. Alles staat waar het hoort te staan. De extra lange banden bij de kassa bieden volop ruimte aan mijn boodschappenuitspatting. En aan het eind wacht mij de afrekening. En die is niet mis. Maar vandaag deert het me niet; ik ben weer thuis. Terug op het honk. Wat draagt deze super op onnavolgbare wijze bij aan mijn kwaliteit van leven. Super bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten