Ik ben vandaag vreemdgegaan. Met medeweten van E. Ik ben namelijk in plaats van naar de Super deze week naar de Jumbo -in de volksmond sjumbo- geweest. Vorige week moest ik maar liefst
€156,- voor mijn wekelijkse boodschappen betalen. En dat terwijl de Supertoeterweken in volle gang zijn en ik geen bijzondere boodschappen had. Geen koffie, geen wasmiddel. Het eindbedrag viel mij tegen. Daar kwam nog eens bij dat onze jongste een aantal malen vergeefs naar de super is geweest voor een voetbal. Kijk, als je ballen in de aanbieding gooit, dan moet je ze ook hebben. De supermarktromance staat daarbij ook nog eens op een laag pitje, dus ook daarvoor hoef ik niet meer naar de super. En ik was benieuwd hoeveel het zou schelen als ik naar de Jumbo zou gaan. Dus kocht ik vandaag bij de Jumbo.
Voor een eerlijke vergelijking heb ik daar waar ik bij de Super huismerken koop, ook de Jumbohuismerken gekocht.
Het viel niet mee. De afrekening wel, maar de winkelambiance moest het afleggen tegen onze Super. Toen ik dan ook met mijn wagen volgeladen overkwam, zei ik tegen E: "€30,- goedkoper, maar ik ga er niet weer heen. Wat een ergernis." Onze oudste heeft de minpunten die ik terloops opnoemde bijgehouden. Ze kwam op maar liefst 12 minpunten uit. Ik zet ze hier op een rij.
- karren met een muntje
- nauwe gangen
- beperkt assortiment
- assortiment niet op orde: zaken uitverkocht
- rommelig; veel karren en laadplateaus in de gangen
- onoverzichtelijk
- onduidelijke bewegwijzering
- korte banden bij de kassa; mijn boodschappen passen er lang niet op
- opstoppingen door het gezellige koffiezitje
- Turks brood dat net zo Turks is als ik
- lange wachttijd bij de kassa als gevolg van een storing
- minder verzorgd en alert personeel
Het enige pluspunt was de prijs. En dat is natuurlijk niet gering! Op jaarbasis ruim €1500,-! Daar kun je een aardige deuk voor in een pakje boter slaan. Dat is een niet te negeren verschil. "Nou", zegt E. "Ga ermee naar de oude baas van de super. Kijk wat je met hem kunt regelen." "Ga anders volgende week naar de C1000", zegt onze zoon. "Dan kijk je daar eens hoe het is." Ik ben er nog niet uit. Zet ik mijn vergelijkend warenonderzoek door of blijf ik toch maar gewoon bij de Super?
Bij de kassa van de Jumbo deed zich nog een fantastische gelegenheid voor voor mijn favoriete beleid: lik-op-stuk-beleid. Wie was er namelijk ook in de Jumbo? De krengerige assistente van onze huisartsengroepspraktijk. En met haar had ik nog iets te verhapstukken. Daarover morgen meer.
1 opmerking: