Onze oudste heeft vanavond een feestje. Om kwart over vier kwam ze ineens in actie. Ze moest namelijk nog cadeautjes kopen voor de twee feestvarkens. Daarvoor zou ze een vriendin treffen in het winkelcentrum, toch al snel een minuutje of tien fietsen verderop. Rond een uur of vijf belde ze. Het was niet helemaal gelukt met de cadeautjes. Dus kwamen ze even kijken wat er nog in onze cadeautjestas zit. Ik had nog een fotoladder en die lenen zich erg goed als cadeautjeshanger. We hebben de truc al verschillende malen uitgehaald. Maar onze oudste was er redelijk van overtuigd dat ze het nog nooit aan deze meisjes had gegeven. En nu is ze bezig om de ladder te vullen. Onderaan komt een tak met twee fleurige vogeltjes. Verder haalden ze een vingervoetbalspel, een geurtje, twee badzoutjes, verjaardagskaarsjes, nagellak en een surprise-ei uit de cadeautjestas met nog een zakje popcorn uit de trommel. En natuurlijk de fotoladder. Het geheel wordt straks verpakt in een zwart-wit gestreepte doos, die ik ook nog had staan.
Onder het eten meldt ze dat het eigenlijk ook een slaapfeestje is. "Prima", zeg ik. En dan denk ik ineens aan een slaapfeestje dat ik ooit eens had. "En als je wel besluit om terug te komen, dan bel je ons", zeg ik. "Maakt niet uit hoe laat het is. Dan fietsen we je wel even tegemoet." Ik fietste namelijk ooit eens met een slaapzak en een fles cola achterop naar een slaapfeest zo'n 15 kilometer verderop. De ouders van de jongen die het feestje organiseerde waren er niet. Het was een dolle boel. Op een gegeven moment had ik wel genoeg gezien. En tegen alle plannen in, besloot ik midden in de nacht naar huis te fietsen. Het was een prachtige fietstocht. Ik kwam niemand tegen. Op mijn dooie gemak ben ik naar huis gefietst, hele stukken ook buiten de bebouwde kom. Thuis waren mijn ouders natuurlijk verrast. Ze vonden het een verstandige beslissing van mij, maar gaven toch wel aan dat ze in het vervolg liever hadden dat ik even contact opnam. Nu begrijp ik dat goed.
Ze heeft de fotoladder inmiddels gevuld. Haar slaapzak heeft ze altijd paraat, dus daar hoeft ze niet naar te zoeken. Het cadeautje kan in de doos. Ze stapt nog snel even onder de douche en dan kan ze gaan- klaar voor het feest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten