zondag 7 december 2008

Tijd laten passeren

Gisteren zag ik al zappend een fragment van een documentaire over Tibet. Tibetanen, zo werd in de documentaire verteld, laten de tijd verstrijken. Westerlingen besteden hun tijd. Daar zit een groot verschil in. Als je de tijd laat verstrijken of passeren, dan speelt het eigenlijk geen rol. Westerlingen vullen hun tijd met bezigheden. Zij komen altijd tijd tekort, zijn te laat, of achter op schema. De tijd dicteert veel meer. Als je de tijd laat verstrijken, heb je ook geen haast. Wij hebben wel haast.

Vandaag wilde ik het allemaal eens op zijn Tibetaans doen. Vanmorgen kwam ik beneden in een frisse kamer. Niet naar Tibetaanse maatstaven natuurlijk, want het was nog 17 graden Celsius. Maar wel naar onze maatstaven. De verwarming was niet aangeslagen. En inderdaad: boven knippert het rode lichtje, als teken dat er een storing is. E. denkt het probleem te kennen en vult het water bij. Tot hij in de gaten krijgt dat dat het helemaal niet is. Om de druk van de verwarming af te halen, moeten er emmers water afgetapt worden. Maar even later begint het in de keuken toch nog te lekken. Afijn, de tijd verstrijkt en het lost zich allemaal weer op. We stappen vervolgens met zijn allen in de auto voor de Sinterklaasviering bij mijn schoonouders.  Na de middag pak ik de Tibetaanse way of life weer op. Een beetje op de bank hangen, een tukje doen. En voor ik er erg in heb is de tijd zover verstreken dat ik moet gaan koken.

Onder het eten geef ik even aan dat ik tijd moest besteden aan het bereiden van de maaltijd. Dat was een onderbreking van het kabbelende verstrijken van de tijd. En dat paste eigenlijk niet in de Tibetaanse aanpak van de dag. "Mam, dat is niets voor jou. Jij zou een mentaal wrak worden als jij niet meer zou kunnen focussen. Jij wilt gewoon vooruit komen in de wereld.", zegt onze oudste. "Denk je dat?", vraag ik. "Ik weet het zeker", zegt ze. Misschien heeft ze gelijk. Als ik oud ben en de dagen moe, kan ik de tijd altijd nog laten verstrijken. Maar zo af en toe een dagje is denk ik niet verkeerd. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten