vrijdag 12 december 2008

Goed gedaan buurmannetje!

Onze buurman heeft een lintje gekregen. Hij heeft zich jarenlang ingezet als bestuurder voor zijn vakvereniging en hij zit bovendien in de politiek. Hij is dus veel op pad. Dat lintje heeft 'ie dan ook wel verdiend. We hebben het heuglijke nieuws niet van de buurman zelf gehoord, maar we lazen het in de krant. En over zo'n berichtje zou je gemakkelijk heen kunnen lezen, ware het niet dat er een foto van de buurman bij stond.

Als ik de krant sta te lezen, komt de jongste langszij. "Hé, dat is de buurman!" Ja, dat had ik ook gezien. Ik vertel dat hij een koninklijke onderscheiding heeft gekregen. "Laten we een mok kopen voor hem bij de MIlo", stelt ze voor. Ik reageer lauw. "Dan nemen we er eentje met daarop: Goed gedaan buurmannetje!" "Ze hebben vast geen mokken voor buurmannen", zeg ik nog. Het klinkt me ook niet als een voor de hand liggende tekst voor een mok in de oren. Verontwaardigd kijkt ze me aan: "Ik ben toch zeker zelf bij de Milo geweest en daar heb ik het gezien."

De buren zijn er vandaag op uit. Drie joekels van boeketten worden bezorgd; of wij ze wel even willen aannemen. Het zijn prachtige boeketten. Daar gaan wij niet overheen. Dus besluiten we dan toch maar voor een mok te gaan. Samen met de jongste ga ik naar de super. In Struvé center, het historische pand waar onze super gehuisvest is, zit ook de Milo. Nadat we boodschappen hebben gehaald, lopen we nog even weer naar binnen naar de Milo. Rijen met mokken voor opa, oma, pappa, mamma, ooms, tantes, een 50-jarige, een collega, maar helaas geen mok met daarop de tekst Goed gedaan buurmannetje! Ze schiet de verkoopster aan: "Waar staan de buurmanmokken?", vraagt ze. "Die zijn er niet", zegt de verkoopster zonder blikken of blozen. Niet voor één gat te vangen, kijkt ze nog even verder bij de mokken. En dan komt ze triomfantelijk terug met een mok met daarop Gefeliciteerd! en aan de binnenkant van de beker staat Je bent geweldig. "Deze is ook leuk voor de buurman", zegt ze. "Weet je wat?", zeg ik, "we nemen hem." "En dan doen we er nog snoepjes in voor de buurman", zegt ze. Ze stuit op chocolade in de vorm van vlaggetjes. Ook leuk, maar toch jammer om ze in een mok te stampen. Het worden dessertmints. Nu is het wachten op de terugkeer van de buurman, die er straks bij iedere slok aan wordt herinnerd hoe geweldig hij is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten