Blue Wednesday

Maandag was het blue monday, las ik in de krant. De dag waarop de meeste mensen een dip hebben. Ik heb tot vandaag gewacht. Voor mij was het vandaag blue wednesday. De dag viel me zwaar. Ik heb dan ook niet veel anders gedaan dan een beetje op de bank rondhangen. En daarbij mijmeren over de eindigheid van het leven, de dingen die voorbijgaan en onterechte beslissingen. Met chocola heb ik geprobeerd me er weer bovenop te krijgen. E. onderkent de ernst van de situatie en biedt van schrik aan om te koken. Het wordt zeer gewaardeerd. Behalve hangen en mijmeren heb ik vandaag het nieuws rondom de inauguratie van Obama gevolgd. Gisteren was ik er namelijk niet om het live te zien.

Hij is als een soort superster binnen gehaald, een nieuwe held. De euforie is groot in de Verenigde Staten. En dat werkt aanstekelijk. De kritiek op zijn gebrek aan ervaring is even verstomd. En waarom ook niet? George W. Bush had zat ervaring. Hij kreeg de politiek al via de moedermelk van moeder Barbara binnen. En toch heeft hij er een potje van gemaakt. Dus als er een moment is om iemand met weinig politieke ervaring het voordeel van de twijfel te gunnen, dan is dat nu. Het is altijd goed om iemand het voordeel van de twijfel te gunnen.

En laten we eerlijk zijn: het is toch een genot om te luisteren naar iemand die zo kan speechen? Daar knapt een mens, een natie, de hele wereld toch enorm van op? Uit die speeches, die natuurlijk ook uit de pen van een briljante tekstschrijver komen, komt Obama naar voren als een wijs man. En dat is precies wat er nu nodig is. De leider van een wereldmacht als de Verenigde Staten moet wijs zijn. Een wijs mens is niet alleen slim, maar die kan zich ook nog eens verplaatsen in een ander. Door dat vermogen kun je bruggen bouwen. En in de afgelopen acht jaar zijn er veel bruggen weggeslagen in de Verenigde Staten door de ervaren politicus George W. Bush.

Vanmorgen las ik in ons regionale dagblad dat er geen fameuze oneliner in de speech van Obama zat. Maar daar ben ik het niet mee eens: We gathered here because we've chosen hope over fear. Een prachtige zin. Een zin waar niet alleen de Verenigde Staten mee vooruit kan. Of Obama een ware leider zal zijn, zal de toekomst leren. Wat ik nou al wel durf te zeggen is dat hij in ieder geval baas over woorden is.

Ik denk dat er vanavond nog wel een reepje chocola genuttigd moet worden. En misschien, heel misschien is de donderdag dan wel minder blue.