maandag 19 januari 2009

In gesprek met de boezem

Zo nu en dan overkomt het je. Dan tref je iemand die in gesprek gaat met je boezem. Laatst had ik een gesprek met zo'n boezemstaarder. Af en toe zwommen zijn ogen even richting mijn gezicht om dan snel weer vaste grond te vinden op mijn boezem. Het is niet voor het eerst dat zoiets gebeurt, maar het blijft een vreemde gewaarwording. Mijn boezem zat keurig verpakt in een decent bloesje. Absoluut geen aanzet of glimp van een boezemspleet te bekennen. Want dat vraag je je als vrouw dan namelijk onmiddellijk af: heb ik ze teveel in de aanbieding? Maar dat was die dag niet het geval. Ze zaten namelijk evenmin in een strakke verpakking.

Eén van onze oude bazen liep met een knipsel op zak, waarin stond dat boezemstaren gezond was. Het zou levensverlengend werken. Op internet vind ik het knipsel terug. Duitse onderzoekers vonden een fantastisch alibi om langdurig op de boezem te fixeren: ze verhieven het tot onderzoek. En de resultaten waren opmerkelijk. Tien minuten boezemstaren is net zo gezond als een half uur gymmen, aldus de onderzoekers. Mijn gesprekspartner had na ons gesprekje zeker anderhalf uur gym achter de kiezen. Notoire boezemstaarders zouden zelfs vier tot vijf jaar langer leven. "Seksuele opwinding doet het hart kloppen en verbetert de bloedcirculatie. Het staat vast dat dit een gezonde activiteit is." aldus de onderzoekster. Het onderzoek dateert van een aantal jaren geleden. De oude baas is inmiddels twee jaar vertrokken en hij droeg het artikel al bij zich.

Geruststellend aan zo'n onderzoek is dat ik nu weet dat er inderdaad geen aanleiding hoeft te zijn. Je hebt blijkbaar notoire boezemstaarders. Het maakt niet uit wat je draagt: een hooggesloten bloesje, een wijd shirt of een laag uitgesneden t-shirt, het maakt niet uit. Het simpele feit dat je een boezem hebt, is voldoende.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten