Met de helm op

Vorige week las ik het in de krant. Men adviseert om kinderen bij het schaatsen een helm op te zetten. Ik lees het met verbazing. Daar zou ik nou zelf nooit op gekomen zijn. Later heb ik het erover met anderen. "Eigenlijk wel logisch, met skaten moet het ook", zegt een moeder. Ik vraag me naar aanleiding van dit bericht af: waren we vroeger nou zo roekeloos, of zijn we nu overbezorgd? Ik neig naar het laatste. Ieder risico wordt gemeden. Nog even en we lopen continu met een helm op.
Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik vroeger noch bij het schaatsen, noch bij het rolschaatsen (want zo noemden we skaten vroeger nog gewoon) zoveel vaart maakte dat ik het risico liep om uit de bocht te vliegen. Ik vond het belangrijker dat het er goed uitzag dan dat het snel ging. Mijn allereerste rolschaatsen kreeg ik van de overbuurvrouw. Dat waren rolschaatsen met ijzeren wieltjes. Loodzwaar natuurlijk, maar het rolde wel als een tierelier. Als ik dan ook van de dijk af naar beneden rolde, maakte ik een spectaculaire vaart. Het enige wat ik dan nog deed was 'Hoooooooooooh' roepen. Maar dat had weinig effect. De rolschaatsen waren zo zwaar dat ze met mij aan de rol gingen in plaats van andersom. Dus die rolschaatsen zijn niet heel lang gebruikt. Ook met het schaatsen ben ik natuurlijk wel eens gevallen. Maar aangezien ik niet veel risico nam, viel ik ook niet veel. De keren dat ik ben gevallen, viel ik op mijn kont.

Geen gezicht

Maar goed, vanuit het perspectief van 2009 was dit dus volstrekt onverantwoord zonder helm. Vanmorgen zag ik opnieuw een berichtje in de krant. Een slimme ondernemer speelt handig in op de toegenomen behoefte aan veiligheid. Omdat het natuurlijk bezopen is om voortdurend met een helm op te lopen, bedacht hij het volgende: een verstevigde muts. Als illustratie wordt een kek rood mutsje met klep getoond. Het vangt de ergste klappen op, aldus de producent, en het ziet er nog leuk uit ook. Ik moet er wel bij zeggen: het was een tekening. En dan kan je er natuurlijk van maken wat je wilt.