Het is niet de eerste keer dat ik hier geheel belangeloos de loftrompet steek over onze super. Een jaar lang mocht onze Super zich de beste super van de provincie noemen. Onze visafdeling viel al eens in de prijzen. En wat lees ik nu weer in de krant? De bazen van onze Super, jonge baas en oude baas, zijn de beste superondernemers van de provincie Groningen geworden. Dus heb ik een woord teveel gezegd? Geen woord!
En waarom zijn onze Superbazen van die superbazen? Omdat ze een ambachtelijke benadering van het vak hebben. Zo verkopen ze graag verse vis, in plaats van voorverpakte vis. Dat is tenminste wat in de krant vermeld stond. Maar u begrijpt, het kost mij geen enkele moeite om dat rijtje aan te vullen. Ze hebben namelijk ook een heel ambachtelijke medewerkerbenadering. Ze doen er alles aan om hun medewerkers tevreden te houden. Want zulke superbazen weten het natuurlijk als geen ander: met tevreden medewerkers ook tevreden klanten. Als het nodig is, zoenen ze iemand desnoods voor de soepen. En ook als klant geniet ik wekelijks van de persoonlijke ambachtelijke benadering van onze superbazen. Zo benaderde oude baas me ooit toen ze supersizekarren hadden besteld. "Voor klanten zoals u hebben we nu extra grote karren besteld." Dan voel je je toch gezien als klant, dan voel je je als grote afnemer toch erkend?
Uitstapjes van mijn kant naar de Jumbo draaiden uit op een desillusie. Maar is dat een wonder? De puzzelstukjes vallen toch steeds meer op zijn plaats. Ik heb geen extra bewijs meer nodig. Ik durf het hardop te zeggen: ik winkel wekelijks in een supersuper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten