"Daar kom je toch niet uit", zegt E. Hij heeft hoogstwaarschijnlijk gelijk. Het is vandaag vrijdag, en het liefst kook ik dan een beetje gemakkelijk. Vandaag geef ik ze de keuze: gebakken aardappeltjes met worteltjes en vis of kapucijners met spekjes. Waarbij kapucijners met spekjes natuurlijk een makkelijk te bereiden maaltijd is. Deze eenvoudige keuze leidt tot een slagveld aan mogelijkheden.
"Doe maar kapucijners", zegt de oudste. "Nee, doe maar aardappeltjes met vis", zegt de jongste. Onze zoon ligt op de chaise longue. Hij heeft een laptop op schoot en oortjes in. Vandaar dat zijn reactie ietwat vertraagd komt. "Doe maar soep", roept hij. "Dat kun je niet kiezen", zeg ik. "Waarom niet?", zegt hij. "Daar heb ik zin in." E. zegt het niet, maar hij geeft de voorkeur aan aardappeltjes met wortels. Dat is meer werk. En E. ontwikkelde al in het begin van onze relatie een voorkeur voor bewerkelijke maaltijden. Tenminste, als ik kook.
Onze oudste heeft morgen een verjaardagsfeestje. "Eet je morgen ook met ons mee?", vraag ik. "Denk het niet", zegt ze. "Dan eten we vandaag aardappeltjes met wortels", zeg ik. "Als je dan maar niet morgen kapucijners gaat eten", zegt onze oudste. Want daar wil ze wel graag bij zijn. "Eet maar iets met rijst of zo." Rijst lust ze volgens haar niet. "Geen noedels." Want dat lust ze dan weer wel. "Noedels met garnalen vind ik wel lekker", zegt ze. Onze zoon mengt zich ook nog weer even in het gesprek. Hij overschreeuwt zijn oortjes: "Geen garnalen", zegt hij. Want die lust hij dan weer niet. En zo zitten we voor we er erg in hebben in een kluwen van gerechten die de een wel lust en de ander niet.
Het zijn de dagelijkse dilemma's waar de kok hier rekening mee moet houden. De oudste heeft liever geen rijst of pasta. Dus als we de ene dag rijst eten, dan eten we de dag daarna geen pasta. Want dan eet ze twee dagen amper. Zij is dol op aardappels; gebakken, gekookt of in een omelet. Dat maakt haar dan weer niet uit. En ze lust alle vissoorten. Maar uien helemaal niet. Onze zoon lust wel aardappels, maar is ook dol op rijst. Vooral met rundvlees. Aardappelomeletten vindt hij minder lekker en hij is niet dol op vis. De jongste lustte tot voor kort alles. Maar nu neigt ze in haar eetgewoonten naar haar zus. "Ze aapt haar gewoon na.", zegt onze zoon. "Ze lust dat heus wel."
Onder het eten vertel ik dat ik deze week Nigella Lawson zag op de televisie. Geïnteresseerd als ik ben in snelle maaltijden, sprak haar minutenmaaltijd me zeer aan. Ze grilde een lendelapje en maakte daarbij een witte bonenpuree met knoflook. Erg smakelijk volgens Nigella. En zo zag het er ook uit. De jongste is druk bezig om ongeveer de helft van haar worteltjes weg te snijden. "Je waagt het niet om dat te koken hoor", zegt ze. En zo is er maar weinig wat de goedkeuring van iedereen kan wegdragen. Het blijft dus schipperen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten