De eerste bladeren vallen van de bomen. Op het terrein waar ik werk, heerst een koortsachtige drukte. Sommige mensen worden een beetje triest als de bladeren van de bomen vallen. Maar voor anderen is het een toptijd. Ik werk op een bosrijk terrein. Als bij ons de bomen hun bladeren laten vallen, vallen ze ook echt in bossen. De tuinploegen gaan iedere dag de strijd aan tegen het blad: het is een gevecht van man tegen blad. Aan het eind van de werkdag lijkt de tuinploeg de strijd te hebben gewonnen. Tot de volgende dag de bladeren bij de eerste windvlaag naar beneden dwarrelen. Dan kunnen ze weer opnieuw beginnen. Maar ze doen het overduidelijk met plezier.
Vanmorgen in alle vroegte waren ze alweer in de weer. Een man staat in een vrolijke broek te harken. Kalm wordt het nog groene gras in trage halen schoon geharkt. Aan alles is te zien dat de activiteit louterend werkt. Voor anderen werkt dat niet zo. Die werken liever gemotoriseerd en kiezen voor de bladblazer. Het apparaat wordt als een machinegeweer op de bladeren gericht. Die geven zich onmiddellijk over en vliegen dwarrelend op een hoop. En natuurlijk moet al dat blad ook weer worden afgevoerd. Als ik naar huis rij, komt een kleine tuintractor de bocht om. Achter het apparaat is een gazen bak gekoppeld. Daarin worden de bladeren naar de composthoop gebracht. In het kleine tractortje zitten twee volwassen mannen. Ze hangen mee in de bocht, alsof ze op het TT-circuit van Assen rijden. Er is werk aan de winkel! Wat een heerlijke tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten